زری سلطانی فر

ظل گرما بگو چکار کند، باغبان درد بی قناتی را

وطن محتضر و بی جانی، زندگی کردن نباتی را  

دیدگان خدا نمی بارد که چنین غرق خاک و خون دارد

چارق رنگ آسمانت را، روزهای سیاه آتی را

لعل زیبایی از بدخشانت، قطره خون به جسم بی جانت

برگزیدی از این اسارتها، زندگی کردن مماتی را

لقمه تلخ درگلو مانده، از شرفها که لکه دار شده

این مزار شریف پس چه کند، طالبان پلید ذاتی را

جان مصلوب برصلیبی سرخ، روی لبهات عندلیبی سرخ

سازمان ملل نمی بیند این علائم ز بی حیاتی را

خواجه عبدالله است بی انصار، دور تا دور دشمن غدار

که الهی به حرمتت بشنو داد این صوفی هراتی را