زری سلطانی فر

شعرهایی برای زنان ایرانی، شعرهایی ورای ویرانی

زری سلطانی فر

شعرهایی برای زنان ایرانی، شعرهایی ورای ویرانی

زری سلطانی فر

خانه ام مملو از هوای سیاه
شعر من، شعر واژه های سیاه
...
آی مردم سپید یعنی چه...؟!
من که غرقم در این فضای سیاه

سریر شیرها

شنبه, ۱۳ بهمن ۱۴۰۳، ۰۳:۱۱ ب.ظ

ای شغالان نشسته بر سریر شیرها

بس نشد درچنگتان جان کندن نخجیرها

 

یک طرف چون کبک سرها رفته دربرف سکوت 

یک طرف تا آسمان ها نعره آژیرها

 

باز هم با جرم گیسوی سیه افتاده است

خون سرخ ملتی برگردن شمشیرها

 

(گوییا باور نمیدارند روز داوری) 

خورده آخر برته دیگ ستم کفگیرها!! 

 

 

ماه من از وحشت دیدار شیطان سکته کرد

خفت شد برگردنش زنجیری از تقصیرها

 

 

کوربادا چشم ناپاکان که نتوانند دید

دخترانی را که می رقصند در زنجیرها

 

                 زری سلطانی فر

                    ۱۴٠۱/۷/۲

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳/۱۱/۱۳
زری سلطانی فر

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی