زری سلطانی فر

کاش قلبی داشتم از سنگ وچشمانی از شیشه

تا با  آن سنگ،چشمان شیشه ای ام را میشکستم ....تا نمی دید ...آنچه  هر لحظه روحم رامچاله میکند.....

اینجا کسی حضور مرا حس نمی کند

درد دل صبور مرا حس نمی کند

بی رنگ تر زموج هوایم در این فضا

حتی کسی عبور مرا حس نمی کند

در این اطاق روح مرا دفن کرده اند

زیرا کسی شعور مرا حس نمی کند

حتی کسی که له شده ام زیر پای او

روح پر از غرور مرا حس نمی کند

آیا به قدر باور تصویر قاب عکس

اینجا کسی حضور مرا حس نمی کند؟!!!