زری سلطانی فر

شعرهایی برای زنان ایرانی، شعرهایی ورای ویرانی

زری سلطانی فر

شعرهایی برای زنان ایرانی، شعرهایی ورای ویرانی

زری سلطانی فر

خانه ام مملو از هوای سیاه
شعر من، شعر واژه های سیاه
...
آی مردم سپید یعنی چه...؟!
من که غرقم در این فضای سیاه

در حسرت « آزادی»

يكشنبه, ۳ بهمن ۱۳۹۵، ۰۹:۱۸ ق.ظ



به اسم دین و شریعت مجابمان کردند!

بدون آنکه بفهمیم، خوابمان کردند!


کفن به تن به خیابان به سوی «آزادی!»

دچار معجزه ی انقلابمان کردند


چه نوچه های مطیعی برای زار زدن

کنار منبر عالی جنابمان کردند...


ودر مقابلشان سر فرود آوردیم

وبهر  پله شدن انتخابمان کردند


قرار بود که در متن زندگی باشیم

به روی سینه ی دیوار قاب مان کردند


فریب خورده ی لامذهبان صد رنگیم

که پیش هر کس و ناکس خرابمان کردند

زدور دست برآتش ودر دفاع حرم

به سوی فاجعه پا در رکابمان کردند


بهار شد همه اردی جهنمی  که در آن

بدون هیزم و آتش کبابمان کردند


طلسم چیست که نزدیک چل زمستان است

سوار گرده ی ما  خر حسابمان کردند؟!

                        «زری سلطانی فر»

                               بهمن ۹۵

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۵/۱۱/۰۳
زری سلطانی فر

نظرات  (۱)

عالی بود .. 
ممنون
پاسخ:
سلام
بزرگوارید

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی