زری سلطانی فر

شعرهایی برای زنان ایرانی، شعرهایی ورای ویرانی

زری سلطانی فر

شعرهایی برای زنان ایرانی، شعرهایی ورای ویرانی

زری سلطانی فر

خانه ام مملو از هوای سیاه
شعر من، شعر واژه های سیاه
...
آی مردم سپید یعنی چه...؟!
من که غرقم در این فضای سیاه

زنده به گور

سه شنبه, ۲ آبان ۱۳۹۶، ۰۶:۵۱ ق.ظ

چون پایه های مذهب وآیین گذاشتند

دیوار استوارتر از چین گذاشتند


تندیسی ازخدای خشن ساختند و بعد

گرد حریم خانه ی او مین گذاشتند


بالا نشانده اند خدایی به اسم مرد

زن را در این مغالطه پایین گذاشتند


بر گرده های نازک حوای بی گناه

ابلیس تا سوار شود زین گذاشتند


قاموس را به روز مبادای اعتراض

قانون نمای واژه ی تمکین گذاشتند


حوا هنوز زنده به گور جهالت است

روی مزار او گل نفرین گذاشتند


از زن  عروسکی که فقط مادگی کند

با روح زخم خورده ی غمگین گذاشتند


ما را چه داٸم وچه موقت فروختند

نام همین معامله را دین گذاشتد 


  زری سلطانی فر

یکم آبان 1396


موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۶/۰۸/۰۲
زری سلطانی فر

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی