زری سلطانی فر

شعرهایی برای زنان ایرانی، شعرهایی ورای ویرانی

زری سلطانی فر

شعرهایی برای زنان ایرانی، شعرهایی ورای ویرانی

زری سلطانی فر

خانه ام مملو از هوای سیاه
شعر من، شعر واژه های سیاه
...
آی مردم سپید یعنی چه...؟!
من که غرقم در این فضای سیاه

کفتر

دوشنبه, ۲۶ اسفند ۱۳۹۸، ۱۰:۱۸ ق.ظ

آینه، من، نگاه خط خورده

چهره ای بی نهایت افسرده

 

من همان کفتر سیه بالم

که همه عمر را بد آورده

مادرم پشت لحظه ها گم شد

و پدر دشمنی قسم خورده

 

و برادر،که بار محنت را

با خودش تا به آسمان برده

 

تا به کی تازیانه غم را 

میزند زندگی بر این گرده

 

تا به کی گوشه قفس باشد

سهم این کفتر دل آزرده

 

خسته از رنگهای زندگیم

سرخ لبخند، زرد پژمرده

 

تلخ احساس می کنم دستی

خنجری در دلم فرو برده

 

بگشا این دریچه را و ببین

کفتری توی این قفس مرده

 

پاییز۸۱

 

    

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۸/۱۲/۲۶
زری سلطانی فر

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی